زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ابوعامر عروة بن یحیی لیثی





ابوعامر عروة بن یحیی لیثی، از فقها و محدثان مدینه و شاعری غزل‌سرا بود که سرانجام به سال ۱۳۰ ق درگذشت.


۱ - معرفی اجمالی



ابو عامر عروة بن یحیی بن مالک بن حارث لیثی کنانی معروف به عروة بن اُذینه، از مردم مدینه بود. پدرش یحیی، به اذینه ملقب بود و از عبدالله بن عمر حدیث شنیده و خود از فقها و علمای برجسته و صالحان به‌شمار می‌رفت و شیخِ مالک بن انس بود و گروهی از علما از او روایت کرده‌اند. با وجود مرتبه بلندش در فقه و حدیث، شاعری غزل‌سرا بود و به سبب فقه و تقوایی که برخوردار بود، در میان آنان منزلت والایی یافت. او مرثیه‌هایی شیوا و اشعار حکمت‌آمیز فراوانی داشت.

۲ - پانویس


 
۱. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۱۸، ص۴۶۸.    
۲. اثیر، علی بن ابی‌الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۵۱۷.    
۳. ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینه دمشق، ج۴۰، ص۱۹۲.    


۳ - منبع



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۳۴.





آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.